In de Oude Kerk in Amsterdam (waar zich het graf van, en ik citeer de behulpzaam toeschietende beheerder, "mijn Friese prinses Saskia" oftewel de vrouw van Rembrandt bevindt) is deze maand het werk van Rosemarie Trockel te zien. En al is Trockel dan een van Duitslands bekendste kunstenaars, het valt niet mee kunst te maken die zich kan meten met het interieur van de zevenhonderd jaar oude kerk - haar tekeningen en foto's achter glas vallen in het niet bij de granieten zerkenvloer, geheimzinnige deurtjes en barokke gedenkplaten.
Alleen Trockels schildermachine past met zijn martelwerktuigachtige uiterlijk verrassend goed in de Oude Kerk. De machine, die bestaat uit een ijzeren geraamte met dunne penselen aan touwtjes, maakte zeven schilderingen op papier, onregelmatige verticale banen die wel iets weghebben van Japanse kalligrafie. Had ik terplekke al geweten dat die penselen bestaan uit lokken haar van grootheden als Georg Baselitz, Sigmar Polke, Martin Kippenberger en Cindy Sherman, dan had ik beter gekeken...
> Het werk van Rosemarie Trockel in de Oude Kerk (t/m 16 augustus) en, ook interessant, het project Graven op Internet, "een zoektocht naar de levens van Amsterdammers toegedekt door grafstenen in de Oude kerk van Amsterdam."
|
