Gisteren zag ik bij de AT5 een aflevering van het programma 'Onbekende Bekenden', waarin Amsterdammers worden geïnterviewd over een kunstwerk in hun straat, buurt of werkomgeving. Meestal word ik een beetje verdrietig van het programma, is het niet vanwege de kunstwerken - u kent ze wel, die donkerbruin verroeste sculpturen in parken en op middenbermen van plaatselijke uitvalswegen - dan is het wel vanwege de mening van de man in de straat die liever een bronzen naakt of een krijgsheer op een paard ziet en geef hem eens ongelijk. Maar gisteravond ging het anders. Zowel ik als de ondervraagde voorbijgangers waren erg tevreden over het kunstwerk op een plein ergens in de Amsterdamse wijk Zeeburg. De onnavolgbare tekst en uitleg die de kunstenaar ter plaatse bij het beeld gaf - "Ik vond het interessant dat het plein tussen de wijk en het water ligt en ik besloot dat er een kopie van een huiskamer zou moeten komen" - maakt het er alleen maar mooier op.

> Kunstenaar en dromer Mark Manders over zijn beeld 'Fragment van een huiskamer, verkleind naar 88%' op het P.E. Tegelbergplein in Amsterdam.